Dag 38

In het zuidoosten van Sicilië parelt de Val di Noto, de vallei rondom Noto, een plaatsje wat opnieuw werd opgebouwd na een flinke aardbeving in 1693, waardoor je er veel barokke elementen vind. Kathedralen en kerken met mooie details en rijk versierde balkons. Noto ligt aan de voet van de Monti Iblei. Het stadje kijkt vanaf 150 meter boven de zeespiegel uit op het dal van de rivier Asinaro. In 1693 werd Noto getroffen door een aardbeving, waarbij de stad volledig werd verwoest. Na die aardbeving werd er een nieuw Noto gebouwd. De belangrijkste kerken en palazzi werden gebouwd met tufsteen een materiaal dat het zonlicht absorbeert, vooral bij zonsondergang zijn de kleuren spectaculair. Het is niet moeilijk om overweldigd te geraken van de barokke pracht. We beginnen van af de Port Reale en wandelen door de Corso Vittorio Emanuele de hoofdstraat waar de pleinen en kerken zijn te bewonderen, zoals de San Francesco, de Santa Chiara en de Cattedrale di San Nicolo. De klokkentoren hebben we beklommen en vandaar hadden we een mooi uitzicht over de stad. Op het piazza Maggio staat de San Demenico,  met de fontein van Hercules, die helaas in de steigers stond. We hebben ook het Teatro Vittorio Emanuele van binnen kunnen bekijken als ook het Palazzo Ducezio, op het Piazza Trigona, waar ook et stadhuis van Noto is gevestigd. Het paleis werd gebouwd in 1760 en je  vindt er onder andere de Sala degli Specchie een prachtige speigelzaal in Louis de Vijftiendestijl.  Al met al weer een mooie dag.

Als laatste toevoeging plaatsen we nog een paar foto's van het theater en een foto van een mozaïek van kiezelsteentjes