dag negen

Gisteren de wekker gezet, die liep vanmorgen om zeven uur af,   want we gaan naar Firenze, met de bus van negen uur die 100 meter vanaf de camping vertrekt.
De rit duurde ongeveer een uur en volgens ons hebben de chauffeurs een cursus gevolgd bij Max Verstappen want ze scheurden over de smalle wegen als het een lieve lust was.
Het voordeel van het gaan met de bus is, dat je niet zelf hoeft te rijden, kan genieten van het uitzicht, geen parkeergeld kwijt bent en midden in het centrum wordt afgezet en dat € 5,60 heen en terug.
Eenmaal aangekomen in Firenze zijn we eerst een infopunt op gaan zoeken voor een gedetailleerde kaart, vervolgens zijn we achter de meute aan gaan lopen want wat een mensen waren er op de been, velen met een selfiestick die ons "hinderlijk" in de weg liepen, en zij denken er natuurlijk hetzelde over. ( grapje)
Eenmaal aangekomen op het piazza del Duomo en na het nemen van vele foto's  zag ik het wel zitten om de naastgelegen "Bell Tower" te beklimmen, welke slechts 414 treden en 85 meter hoog was, Ank bleef beneden en nam van de gelegenheid gebruik om lekker op een terras onder het genot van een kopje cappucino te genieten van de voorbij "rennende" toeristen.
Na een half uurje wachten kon ik aan de klim beginnen en mocht ik mee in kolonne naar boven, wat mij opviel is dat er veel mensen zijn die al na zo'n 100 treden beginnnen te hijgen en eenmaal boven zeker vijf minuten nodig hebben om bij te komen. Maar je inzet werd wel beloond want van bovenaf had je een mooi uitzicht over Firenze. Na een tig aantal foto's genomen te hebben "rende" ik naar beneden, en nog een beetje duizilig van al dat draaien, vergezelde ik Ank op het terras en nam ook de mensenmassa op onder het genot van een cappucino. Dat we op een mooi punt zaten werd duidelijk bij het afrekenen van de koffie € 15,00, ja dat was eff schrikken.
Vervolgens zijn we via de nauwe straatjes van het centro vecchio naar de "Ponte Vecchio" gelopen iets wat je niet mag missen natuurlijk. Op de "Ponte Vecchio" bestaat de aangeboden waar in de "negozi" alleen uit sieraden en horloges, Ank zag nog een mooie hanger maar ik zei "kijken, kijken en niet kopen" want zo'n hangertje koste ruim 4400 euro, en veel goedkoper waren er niet bij, maar goed na een foccacio prochutto crudo en een glaasje verse sinasappelsap zijn we op zoek gegaan naar het busstation, en na een paar keer vragen in ons beste italiaans kwamen we bij de remise, en konden we weer met de bus en weer een "Verstappen"chauffeur richting camping, trouwens die chauffeurs deden het beter dan Max Vestappen het afgelopen weekend, want zonder brokken ariveerden wij een uurtje later, met vermoeide voetjes, op de camping. En morgen, weer Firenze denk ik , want we hebben nog toeganngskaarten voor diverse kerken c.q musea.