dag tweendertig

Op het moment van schrijven is het vrijdag 4 mei en zit ik voor de camper in het zonnetje het verslag van gisteren te schrijven.
Vandaag een reisdag, wij gaan zo zachtjes aan klimmen richting huis. Het regende vanmorgen dus ik was een "beetje" nat eer ik alles had ingeladen. Om negen uur zijn wij vertrokken, in eerste instantie was het de bedoeling om het plaatsje Ostuni te gaan bezoeken, maar vanwege het slechte weer zagen we daar vanaf. Nu besloten we om naar Taranto te rijden, omdat daar, volgens buienradar, de zon zou schijnen. De plaats zelf viel tegen, veel  industrie, het heeft, denken wij, ook een invoerhaven voor olie, dus verder rijden dan maar, een stukje tolweg, want dat schiet lekker op en bij Bari zijn we er weer vanaf gegaan om vervolgens via de SS 16 richting Foggia te gaan. het viel ons gelijk op dat hier bijna geen trullo meer te vinden is. Af en toe gingen we van de geplande route af om via een kustplaatsje verder te rijden. In de omgeveing van Margherita di Savoia reden we dwars door een gebied waar zoutwinning plaats vindt, ik schat dat het gebied wel net zo groot is als de Haarlemmermeer, wat een vlakte zeg. Ook zagen we flamingo's, wel geen duizenden, maar ze waren er wel. Via een binnenweg kwamen op gegeven moment uit in de buurt van Manfredonia en zag ik aan de weg dat we hier al eerder waren geweest. Inderdaad, drie jaar geleden hebben we hier op camping "Lido Salpi" gestaan. Wat ik mij ook kon herinneren dat wij hier, bij en echte buffelboederij, mozzarella hebben gekocht, dus wij op zoek naar de buffels en ja hoor we hebben ze gevonden en mozzarella gekocht. Voorbij Manfredonia werden wij van de weg afgeleid en moesten via een smalle bergweg richting Vieste wat onze eindbestemming was. Onderweg zagen we op een gegeven moment van grootte hoogte netten met vis in zee liggen en we kwamen de eerste "trabucco" tegen, een houten vissershutje op palen. Van daaruit kunnen de vissers makkelijk hun netten uitgooien en weer binnenhalen. De "antennes" waarmee gevist worden reiken soms wel tot vijftig meter in zee, sommige zijn deels omgetoverd tot restaurant waar je terplekke de vers gevangen vis kunt eten. Maar goed, na het vele keren en draaien kwamen we uiteindelijk uit bij camping "Village Molinella Vacanze", een camping direct aan zee, waar we een aantal dagen zullen verblijven. 's Avonds hebben we in het restaurant naast de camping aan zee lekker gegeten en na de limoncello, aangeboden door de chef, zijn we heerlijk in slaap gevallen.